Τα τελευταία χρόνια ακούμε διαρκώς τους όρους <<επικοινωνιακή βιωματική διδασκαλία>> ή <<μέθοδος project>>, σαν μια ασυνήθιστη μέθοδο που έχει την δυνατότητα να εφαρμοστεί σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση έως την τριτοβάθμια. Η μέθοδος project δεν είναι μια πρωτοποριακή μέθοδος της εποχής μας, καθώς ξεκίνησε από την πολιτεία της Αμερικής το 1920. Ωστόσο, η μέθοδος αυτή αναπτύχθηκε περισσότερο το 1960 έως το 1970 στα σχολεία της Αγγλίας και της Ιταλίας, από όπου και έχουμε μάθει πολλά για τον ρόλο της <<γλώσσας των γραφημάτων>> και της <<τεκμηρίωσης>> που επιταχύνει και αυξάνει τις διαδικασίες μάθησης των παιδιών , μέσω project, όπως θα δούμε παρακάτω.
Το project είναι μια μακροσκελής έρευνα ενός θέματος, που καταλήγει τα παιδιά σε μια κατευθυνόμενη έρευνα σε συμβάντα ή φαινόμενα του άμεσου περιβάλλοντος. Στην διάρκεια της έρευνας οι συμμετέχοντες έχουν ευκαιρίες να κάνουν ερωτήσεις και να προβλέψουν όσον αφορά ενδεχόμενες απαντήσεις. Σημαντικότερα, το project δίνει στα παιδιά την δυνατότητα να αποκτήσουν πνευματικότητα και δεξιότητες που συμπληρώνουν τις βασικές τους ικανότητες. Επιπλέον, παρέχει στους μαθητές ευκαιρίες για συνεργασία, αντιπαραθέσεις, κατανομή ευθυνών, έλεγχο δεδομένων, ανάπτυξη διαφόρων στρατηγικών έρευνας και προκαλούν τούς συμμετέχοντες να επεξεργαστούν πράγματα του περιβάλλοντος τους, να μάθουν πως λειτουργούν, πώς υλοποιούνται και από ποιόν δημιουργούνται, καθώς και με τι μέσα .
Τα projects μπορούν να συμπεριληφθούν σε οποιοδήποτε πρόγραμμα σπουδών και οι άνθρωποι που βρίσκονται σ' αυτά είναι πηγές γνώσης και πληροφορίας για τα παιδιά. Οι γνώσεις που λαμβάνονται και οι ικανότητες που χρησιμοποιούνται μεγαλώνουν την έμφυτη θέληση των παιδιών για πληροφόρηση και έρευνα. Μια περιγραφεί της μεθόδου project ξεκινάει από τα κύρια χαρακτηριστικά του. Αρχικά, στην διαδικασία δημιουργίας της εργασίας, χρειάζεται μια ομάδα ατόμων, οι οποία αποφασίζει να απασχοληθεί με ένα ειδικό θέμα, καθορίζει από μόνη της την πορεία των ενεργειών και πραγματοποιεί αυτά που είχε προγραμματίσει. Αποτέλεσμα αυτής της ομαδικής εργασίας μπορεί να είναι λόγου χάρη η δημοσίευση ενός βιβλίου ή ενός άρθρου στην εφημερίδα. Την ομάδα του project μπορεί να περικλείει μια σχολική τάξη, το τμήμα μιας τάξης ή ένα ολόκληρο σχολείο. Επίσης, είναι δυνατό μερικά άτομα να δημιουργήσουν ομάδες με κύριο στόχο την συλλογική διεξαγωγή ενός έργου. Ερέθισμα – αφετηρία για την διεξαγωγή της εργασίας είναι δυνατό να αποτελέσει μια πρόταση ή μια παρόρμηση του δασκάλου ή ενός μαθητή. Όλα τα μέλη της ομάδας χρειάζεται να εκφέρουν την άποψη τους πάνω στην πρόταση που έγινε, να αποφασίσουν όλοι μαζί για την τελική μορφή του θέματος και να συμμετάσχουν στην διεξαγωγή των εργασιών. Αυτές, λοιπόν, οι τρείς διαδικασίες αποτελούν τα κύρια γνωρίσματα αυτής της ανθρωπιστικής μεθόδου και αν διεξαχθούν σωστά αφήνουν σημαντικές διαδικασίες μάθησης. Ακόμη, το γεγονός ότι το θέμα μιας εργασίας μπορεί να μην συγχέεται με τις συνηθισμένες σχολικές εργασίες, έχει την δυνατότητα να αποτελέσει ανεξάντλητη πηγή εμπειρίας για τους μαθητευόμενους.
Στην μέθοδο project παίζουν καθοριστικό ρόλο οι ανάγκες, οι προδιαθέσεις και τα ενδιαφέροντα αυτών που συμμετέχουν. Η συνεργασία περισσότερων δασκάλων ή καθηγητών στην διαδικασία των εργασιών συμβάλει όπως φαίνεται συχνά στην αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων και τη λύση μεγάλων προβλημάτων. Ουσιαστικά, μεταβαίνοντας στην προέλευση του project, έχουμε να πούμε ότι η μέθοδος αυτή προέρχεται από την λατινική λέξη << projicere >>, που σημαίνει << σχεδιάζω, βάζω κάτι στο μυαλό μου >>. Η λέξη << project >> χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τους παιδαγωγούς στις αρχές του 20ου αιώνα. Πιο συγκεκριμένα, την χρησιμοποίησε πρώτος ο παιδαγωγός Richards και εννοούσε με αυτή, τη διδασκαλία της χειρωνακτικής εργασίας σύμφωνα με έναν ορισμένο τρόπο. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναφερθούμε και στην διαίρεση των projects ανάλογα με την διάρκεια που χρειάζεται. Έτσι, τα projects τα διαχωρίζουμε σε μικρά, μέτρια και μεγάλα, η διάρκεια των μικρών projects είναι μέχρι έξι ώρες, τα μέτρια κειμένονται από μια μέρα μέχρι μια εβδομάδα και τέλος, έχουμε τα μεγάλα όπου τα χρονικά τους περιθώρια ανέρχονται από μια εβδομάδα έως χρόνια.
Το project είναι μια μακροσκελής έρευνα ενός θέματος, που καταλήγει τα παιδιά σε μια κατευθυνόμενη έρευνα σε συμβάντα ή φαινόμενα του άμεσου περιβάλλοντος. Στην διάρκεια της έρευνας οι συμμετέχοντες έχουν ευκαιρίες να κάνουν ερωτήσεις και να προβλέψουν όσον αφορά ενδεχόμενες απαντήσεις. Σημαντικότερα, το project δίνει στα παιδιά την δυνατότητα να αποκτήσουν πνευματικότητα και δεξιότητες που συμπληρώνουν τις βασικές τους ικανότητες. Επιπλέον, παρέχει στους μαθητές ευκαιρίες για συνεργασία, αντιπαραθέσεις, κατανομή ευθυνών, έλεγχο δεδομένων, ανάπτυξη διαφόρων στρατηγικών έρευνας και προκαλούν τούς συμμετέχοντες να επεξεργαστούν πράγματα του περιβάλλοντος τους, να μάθουν πως λειτουργούν, πώς υλοποιούνται και από ποιόν δημιουργούνται, καθώς και με τι μέσα .
Τα projects μπορούν να συμπεριληφθούν σε οποιοδήποτε πρόγραμμα σπουδών και οι άνθρωποι που βρίσκονται σ' αυτά είναι πηγές γνώσης και πληροφορίας για τα παιδιά. Οι γνώσεις που λαμβάνονται και οι ικανότητες που χρησιμοποιούνται μεγαλώνουν την έμφυτη θέληση των παιδιών για πληροφόρηση και έρευνα. Μια περιγραφεί της μεθόδου project ξεκινάει από τα κύρια χαρακτηριστικά του. Αρχικά, στην διαδικασία δημιουργίας της εργασίας, χρειάζεται μια ομάδα ατόμων, οι οποία αποφασίζει να απασχοληθεί με ένα ειδικό θέμα, καθορίζει από μόνη της την πορεία των ενεργειών και πραγματοποιεί αυτά που είχε προγραμματίσει. Αποτέλεσμα αυτής της ομαδικής εργασίας μπορεί να είναι λόγου χάρη η δημοσίευση ενός βιβλίου ή ενός άρθρου στην εφημερίδα. Την ομάδα του project μπορεί να περικλείει μια σχολική τάξη, το τμήμα μιας τάξης ή ένα ολόκληρο σχολείο. Επίσης, είναι δυνατό μερικά άτομα να δημιουργήσουν ομάδες με κύριο στόχο την συλλογική διεξαγωγή ενός έργου. Ερέθισμα – αφετηρία για την διεξαγωγή της εργασίας είναι δυνατό να αποτελέσει μια πρόταση ή μια παρόρμηση του δασκάλου ή ενός μαθητή. Όλα τα μέλη της ομάδας χρειάζεται να εκφέρουν την άποψη τους πάνω στην πρόταση που έγινε, να αποφασίσουν όλοι μαζί για την τελική μορφή του θέματος και να συμμετάσχουν στην διεξαγωγή των εργασιών. Αυτές, λοιπόν, οι τρείς διαδικασίες αποτελούν τα κύρια γνωρίσματα αυτής της ανθρωπιστικής μεθόδου και αν διεξαχθούν σωστά αφήνουν σημαντικές διαδικασίες μάθησης. Ακόμη, το γεγονός ότι το θέμα μιας εργασίας μπορεί να μην συγχέεται με τις συνηθισμένες σχολικές εργασίες, έχει την δυνατότητα να αποτελέσει ανεξάντλητη πηγή εμπειρίας για τους μαθητευόμενους.
Στην μέθοδο project παίζουν καθοριστικό ρόλο οι ανάγκες, οι προδιαθέσεις και τα ενδιαφέροντα αυτών που συμμετέχουν. Η συνεργασία περισσότερων δασκάλων ή καθηγητών στην διαδικασία των εργασιών συμβάλει όπως φαίνεται συχνά στην αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων και τη λύση μεγάλων προβλημάτων. Ουσιαστικά, μεταβαίνοντας στην προέλευση του project, έχουμε να πούμε ότι η μέθοδος αυτή προέρχεται από την λατινική λέξη << projicere >>, που σημαίνει << σχεδιάζω, βάζω κάτι στο μυαλό μου >>. Η λέξη << project >> χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τους παιδαγωγούς στις αρχές του 20ου αιώνα. Πιο συγκεκριμένα, την χρησιμοποίησε πρώτος ο παιδαγωγός Richards και εννοούσε με αυτή, τη διδασκαλία της χειρωνακτικής εργασίας σύμφωνα με έναν ορισμένο τρόπο. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναφερθούμε και στην διαίρεση των projects ανάλογα με την διάρκεια που χρειάζεται. Έτσι, τα projects τα διαχωρίζουμε σε μικρά, μέτρια και μεγάλα, η διάρκεια των μικρών projects είναι μέχρι έξι ώρες, τα μέτρια κειμένονται από μια μέρα μέχρι μια εβδομάδα και τέλος, έχουμε τα μεγάλα όπου τα χρονικά τους περιθώρια ανέρχονται από μια εβδομάδα έως χρόνια.